Wunderkammer #7
Hard and Tenderly

Wunderkammer, festival voor avontuurlijke muziek en meer, gaat voor haar 7e editie een nauwe samenwerking aan met Needcompany. Aanleiding is hun doortocht met de nieuwe voorstelling Billy’s Joy in Strombeek in kader van PeriferiK, die dit keer centraal in het festivalprogramma staat.

Voor deze editie legde curator Jan De Vroede zijn oor dus tegen de deur van kunstenaarshuis Needcompany. Daar ging de stem op om - in samenwerking - de line-up te inspireren op recente ontmoetingen met en verwonderingen door kunstenaars die enkel te vatten zijn in tegenspraak.

Hard and Tenderly is de titel van deze editie, maar ook van een track van het album ‘God in Three Persons’ van de iconische band The Residents - een perfecte parallel met Needcompany’s meest recente diptiek ‘Billy’s VIOLENCE’ en ‘Billy’s JOY’.
 

In 2020 herwerkten The Residents voor het Museum of Modern Art (MoMA) in New York ‘God in Three Persons’, hun conceptalbum uit 1988, tot een theatrale live act en een videowerk; een lang gedroomd project van The Residents en hun in 2018 overleden mede-oprichter Hardy Fox. Covid stond een Europese tournee in de weg. Nu, in april 2024, touren ze tot in the UK – lang niet meer en lang nog niet Europa. Wel screent Wunderkammer #7 op vraag van The Residents ‘God in Three Persons’ als eerbetoon aan Fox en de samenwerking met Needcompany in 2013 voor Grace Ellen Barkey’s ‘MUSH-ROOM’.

Carlo Sampaolesi geeft met ‘Richiamare’ een eerste inkijk in een nieuw werk voor accordeon en elektronica. Een ‘instant’ compositie gebaseerd op de onmogelijkheid zich ‘The French Suite No. 3’ van J.S. Bach te herinneren.

De ontmoeting die Maarten Seghers onlangs mocht hebben met de studenten van KASK in de vorm van een workshop rond muziek en performance resulteert in ‘Al MaNaMa’, een eenmalig lied dat zingt over een lied dat gezongen wordt.

‘On To Somewhere Near’ van Gert Aertsen is een klank-performance die zich steeds in ontmoeting met andere kunstenaars heruitvindt. Een verzoening tussen de elegantie van het object en haar meedogenloze zoektocht naar de grenzen van akoestiek.

Zelden was een videowerk in essentie zozeer een muziekstuk als in ‘La mano que canta’ van Alex Reynolds en Alma Söderberg. De onverbiddelijke vertaling van elke beweging naar muziek en elke vorm naar partituur, met een zintuiglijke afkeer van hiërarchie.

‘The Low Life’ van Simon Lenski en Nicolas Rombouts omarmt de verwarring tussen muzikaliteit en performativiteit, deze keer in een improvisatie met special guest Chantal Acda.

Even radicaal als voorzichtig is de poëtische intensiteit van ‘The Telescopic Aulos of Atlas’ van Lukas De Clerck, een volgende stap in zijn verbeelding over de Aulos, een Grieks-Romeinse double-reeded double pipe. Een fundamenteel hedendaags klankonderzoek in een genereus gebaar naar een geschiedenis die het begin van het theater in zich draagt.

‘Billy’s Joy’ is een volgende stap in een antwoord van Needcompany op die geschiedenis. Na 'Billy’s Violence' is dit de nieuwe theatertekst van Victor Afung Lauwers, gebaseerd op zijn persoonlijke lezing van het volledige komische oeuvre van Billy Shakespeare. Ellende en vermaak in een onlosmakelijke wurggreep, op de beat van nieuwe muziek van Maarten Seghers.

Drummer Nicolas Field slaat net zo hard op de logica tot ze verdwijnt. Als meesterimprovisator ontrafelt hij virtuositeit halsstarrig en wringt de grootste output uit de kleinste input.

Het introspectieve videoconcert ‘can’t say no to a bruised peach’ resoneert als een zintuiglijk gesprek. De intuïtieve stemkunstenaar en percussionist Fritz Welch verdwaalt in het decor van zijn verleden en zingt voor de spinnen die het bewonen.

Het geluidswerk ‘The Act of Touch - A Resonance of World’s Ends’ werd door Shatha Afify opgebouwd uit klanken die 22 kunstenaars op 22 plekken in de wereld verzamelden binnen dezelfde 24 uur van 31 maart 2022. Een van de vele stappen in het werk van Afify dat een archief aan voorstellen tot een taal en tot een lied van de wereld uitbouwt. Een gigantisch gebaar dat resulteert in een haast onzichtbaar werk.

Myrthe van der Mark werkt op het snijvlak tussen beeldende kunst en performance. Momenteel loopt haar tentoonstelling ‘Girl lives in the village. Sculptress. If you must know.’ in Studio S, de exporuimte in de kelder van Cc Strombeek. Ze activeert haar werk met een performance samen met Solina Lapsus (Jan Laroy & Dieter Durinck).

Palmbomen II is de Amsterdamse muziekproducer en dj Kai Hugo. Hij heeft een voorliefde voor 60's psychedelische pop, Italodisco, antieke synthesizers en tropische temperaturen. Samen met zanger en multi-instrumentalist Kaito Winse, griot uit Burkina Faso, die eerder al eens te zien was in Wunderkammer met Avalanche Kaito, sluit hij deze Wunderkammer editie af met een stevig feestje.